Bergamotreis
Al een paar dagen terug van mijn reis naar Italië, Calabrië, waar ik een week tussen de bergamotvruchten heb doorgebracht, omring ik me vandaag opnieuw met de geur van bergamot. Voor het diner wat ik vandaag voor onze gasten mag maken heb ik al een heerlijke bergamotcurd gemaakt, die nu in de koelkast lekker koud mag worden, om vanavond als toetje opgediend te worden met een bergamotbonbon en bergamotchiacake. Wat een bijzondere vrucht, deze bergamot, en wat ben ik geraakt door de passie en liefde voor deze zonnevrucht van de eigenaar van Il Bergamotte, Ugo Sergi, op zijn Azienda Agrituristica, in Amendolea. (prachtige naam, deze plaats) Hier runt hij het oude authentieke o zo prachtige familiebedrijf, waar deze week de grote oogst plaats vindt van de bergamotvruchten, om daar de zo fantastische pure groengouden etherische olie van te maken, die zoveel zon brengt.
Zo’n 7 jaar geleden ontdekte Ellen Wagenaar…. (jazeker…familie….en jazeker….ze is ook de enthousiaste aromavrouw met wie ik een bijzonder boek over voeding aan het schrijven ben dat in het najaar zal verschijnen) …deze mooie plek in Italie. Ellen is een gepassioneerde aromatherapeute die steeds op zoek is naar nieuwe plekken, naar mooie oliën, naar bijzondere reizen. En we delen de passie voor gezonde pure voeding, maar vooral ook het net wat specialer maken van onze gerechten met geurige ingrediënten. Kijk eens op mijn receptenpagina voor de nieuwste recepten…met bergamot natuurlijk. In Nederland kun je de vrucht op een paar plekken kopen…niet het hele jaar door, want de vrucht oogst is maar 1 keer per jaar, maar op de Noordermarkt in Amsterdam kun je ze kopen, of bij de Hanos als je geluk hebt. Een tip… als je iets moeilijk kunt krijgen, vraag er dan heel vaak om, zodat de verkoper denkt, dat moet ik maar eens in mijn winkel verkopen. Het is zoiets als de mop van de worteltjestaart waar het konijn steeds om vroeg bij de bakker: “bakker, heb je ook worteltjestaart”, nee, zei de bakker dan, maar het konijn bleef vragen…..en na de zoveelste keer dacht de bakker, laat ik dat maar maken en in de winkel zetten. Helaas lustte het konijn geen worteltjestaart… maar toch…. vragen werkt…..!!