KaneelMaandag
Op deze mooie wintermorgen is mijn blog het verhaal dat ik schreef en vertelde op de Chi Kerstdagen, over kaneel. Op mijn ochtendcappuccino natuurlijk wat heerlijke Ceylon kaneel gestrooid….en een kaneelbroodje gebakken……een mooi recept voor deze maandag! En wie weet….komt de Sint vandaag nog langs, mag hij meesnoepen…..en dan lees ik hem dit gedicht voor, met mijn kaneelverhaal. Fijne dag allemaal!
Kaneel
Fluweelbruine
Winteradem
Warmtegeur
Die kou in je hart
Verdrijven kan
Die een welkom geeft
Aan alles wat er leeft
In jou
Die verzacht
Bekracht
Wat liefde
Nodig heeft
In onze wereld leven miljoenen verhalen. Verhalen over mensen. Verhalen over landen. Verhalen over reizen. Verhalen over jou of over mij. Over je leven. Echte verhalen of verzonnen.
Verhalen zijn er om verteld te worden. Verhalen kunnen inspireren. Je kunt er herkenning in vinden. Of je er aan warmen. En ja, als er dan ook nog een hapje bij het verhaal hoort…..mmmmmmm…….dan luister je zowel met je oren als met je mond. Je hoort, je proeft, je smaakt en ja, je ruikt ook en je houdt het hapje in je vingers vast. Dus ook de tast doet mee. Alle zintuigen betrokken en je vraagt je af, wat is dit, dit hapje, wat zit er in, wat voor verhaal hoort daar bij en wat doet dit hapje in mijn lijf? Is het met liefde gemaakt en voed het mij en zie je dit terug in mijn genietende ogen en stralende lach?
Vandaag is het een kaneelverhaal. In deze tijd richting kerst, met donkere dagen, hebben we extra warmte nodig. Ons hart, ons lichaam en niet te vergeten onze huid, die even geen zon krijgt en dit uit voeding en verzorging mag halen. Een badje met een olie met warme kaneel en sinaasappel om je te verwarmen na een wandeling door de sneeuw. Een warm kaneeldrankje met een kaneelbonbonnetje dat je nog extra warmte geeft. Hoe lekker kan het zijn.
De kaneel wordt geoogst van de kaneelboom, de boom die groeit in tropische bossen, daar waar het altijd warm is. Wat bijzonder dat we een beetje van die zon tot ons mogen nemen. Jaren geleden was ik in Sri Lanka. In dit land ligt de oorsprong van de lekkerste kaneel die er is, toen nog de wilde kaneel genoemd, de Ceylon kaneel. Op een tocht door een tropisch bos kwamen we bij een gezin dat tussen de kaneelbomen woonde. Zij zorgden met liefde voor hun kaneelbomen. Het was hun bron van inkomsten. Ze droogden er de schors van de kaneelbomen en takken en met engelengeduld werd de schors gesneden. Heel dun. Absoluut vakwerk. Daarna werd de schors gedroogd. En hoe mooi, tijdens het drogen rolt de schors vanzelf op tot een kaneelstokje en verkleurt tot het prachtige warme bruin met de zo fantastische warmzoetpittige geur. En natuurlijk kochten we van hun geoogste kaneel. We namen het mee naar Nederland en wat heeft het vaak smaak aan mijn gerechten gegeven.
Sri Lanka heette vroeger Ceylon. De Portugezen veroverden rond 1580 dit mooie land. Ze werden de baas in de kaneelhandel. En daarna kwamen de Hollanders. En de Engelsen. Ceylon werd Sri Lanka. Een rijke handel ontstond in deze zo prachtige specerij. Toch was kaneel al veel eerder bekend dan in het vroege Ceylon, want kaneel kent een grote geschiedenis en sommige verhalen zijn al eeuwen oud. Al bijna 3000 jaar voor Christus werd er in kruidenboeken geschreven over de kracht van kaneel. En ook in het oude Egypte, en in de bijbel, was het gebruik bekend. Die oude wijsheid, we kunnen er niet zonder. Alles in het nu is er op gebaseerd. Oude kennis in een nieuw jasje, in nieuw geschreven teksten, met nieuwe ontdekkingen of letterlijk in een nieuw jasje, in een bonbon….of olie….of zalf.
Er zijn nog veel meer verhalen over kaneel. Ken je de Circania, de Kaneelvogel? Of de vogel echt bestaat weet niemand. Het kan ook zomaar een mythische vogel zijn. De verhalen rondom deze vogel kennen als rode draad dat kaneel een zo rijk specerij was dat deze vogels de kaneel in de boom beschermden. En de mens deed er alles voor om het te verkrijgen. Van een andere vogel, de Fenix, wordt gezegd dat hij onder andere van kaneelsap leeft. En een Mexicaanse vrouw, die nu in Nederland woont, legt in elke hoek van elke kamer in haar huis een rolletje kaneel, met een rode strik er om heen, voor geluk en liefde. Hoe mooi.Mijn laatste verhaal verteld dat de kaneelboom door sommige Indonesiërs als spaarrekening werd of misschien nog wel wordt gezien. Wellicht om een bruidsschat mee te betalen. Pure kaneelliefde. En ik deel die liefde. Kaneel geeft smaak aan het leven, aan gerechten. Kaneel geeft geur en liefde aan je binnenkant en je buitenkant.
Mijn verhaal is bijna af. Ik neem nog een hapje van mijn kaneelbrood. Proef de smaak op mijn tong van de warme kaneel en bewaar de verhalen over kaneel in mijn hart.
