(Op)VoedMaandag
Een rustige maandagmorgen? Nou….ik heb wel veel op mijn to-do lijstje staan…en mijn hoofd en lijf zijn een kakafonie van geluiden en gedachten en beelden. Want wat was het een bijzondere week, de herfstvakantieweek. En dat ben ik nog wel een beetje aan het verteren. Alsof ik geproefd heb van de gekste gerechten die op mijn pad kwamen en er nog allerlei smaken op mijn tong liggen die nog nader onderzocht willen worden. Op alle fronten is er beweging. In mij, buiten mij. Soms wat te veel, waardoor ik vlucht naar mijn piopwagentje en roep, ik ben er niet….nee, even niet, nu niet, daaaag….en daartussendoor een verandering in mij voelen, nieuwsgierigheid, en een loslaten van controle, van hoe het zou moeten gaan, van hoe mijn dag in elkaar zou moeten zitten, in het anders om kunnen gaan met drukte om mij heen, met ervaringen die op mijn pad komen die iets raken in mij dat nieuw is. Verbinding voelen, geraakt mogen zijn, ontmoeten. En jeetje, wat voelt dat rijk. Voeding in optimaforma.
Mmmmm….mijn tekst gaat een heel andere kant op dan mijn titel. Want waar ik eigenlijk over wilde schrijven was over de supermarkt, en mijn leuke boodschappenuitje met mijn lieve vriendje van 5 jaar, die mij haarfijn wist te vertellen wat nou wel of niet gezond was. Midden in de winkel vroeg hij ineens, Annemarie, jij koopt zeker altijd naturel chips. Ik antwoordde met ja. En hij zei, dat snap ik, want daar zit geen E621 in, en dat is beter voor je. Jippie….zo leuk als een kind dat zegt.
5 minuten later. Annemarie, weet je wat ik altijd al zo graag wilde, zo’n milkareep met smarties. Oeps……en ja hoor, de reep kwam in mijn wagentje, samen met een grote Tony Chocolonelly met zeezout, dat we als “Grand Desert” na een gezonde maaltijd met broccoli en geroosterde pompoen aten. En ja, ik geef het toe, ik heb er van genoten. En het is op, het is weer klaar. Een beetje “fout” af en toe houdt je scherp. Je voelt direct weer in je lijf wat je beter wel of niet kunt eten, en het effect viel nog reuze mee omdat als je geniet van je “foutje” dit niet zoveel kwaad kan. Heerlijk om niet zo zwart wit over voeding te denken. Mijn basis is goed, ik hou van lekker en gezond eten, en koken, en daarnaast geniet ik zo nu en dan van iets wat misschien niet zo heel gezond is maar waar ik gewoon zin in heb. Misschien voed dat dan een deel in mij wat even troost nodig heeft, of lukt dat even niet op een andere manier. En het is goed. En zo fijn om me daar niet meer schuldig over te voelen.
Wat is next op mijn to-do lijstje van vandaag? Pepernoten bakken! Gisteren ook al gedaan hoor. Daar had ik zo’n trek in. Maar wel verantwoorde. Dat dan weer wel, ha ha. En mijn lieve kleine vriendje heeft ze goedgekeurd! Dus ze waren lekker. Hup, nu snel de keuken in, want eigenlijk is het PepernotenMaandag! ZielZalige!
